Στις 15 Μαρτίου 2018 πραγματοποιήθηκε στο Αίγιο η δική του μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιου. Το Patras Pride μαζί με αλληλέγγυες συλλογικότητες και ομάδες, συγκεντρώθηκαν έξω από το δικαστικό χώρο ως μια πράξη αντίστασης ενάντια σε κάθε μορφής φασιστικής, ρατσιστικής και σεξιστικής ρητορικής που προσβάλλει και υποκινεί την βία (έννομα πλέον) ενάντια στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
Καθ’ όλη την διάρκεια της διαμαρτυρίας ακούγονταν αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά συνθήματα, κρεμάστηκαν πανό καθώς και υπήρξε η προβλεπόμενη αντίδραση σε φασιστικές και ομοφοβικές συμπεριφορές. Ενώ η δίκη βρισκόταν σε εξέλιξη, πραγματοποιήθηκε πορεία προπαγανδιστικού χαρακτήρα από τα δικαστήρια προς την μητρόπολη του Αιγίου, με κορύφωση την ύψωση της rainbow σημαίας.
Η λειτουργία της δικαστικής εξουσίας είναι γνωστή και επομένως δεν προσδοκούσαμε να επέλθει δικαιοσύνη μέσω αυτής, ειδικότερα στην περίπτωση του Αμβρόσιου, ενός φασίστα που κατέχει εξουσία λόγω του εκκλησιαστικού του αξιώματος. Κατά την διάρκεια της δίκης η αστυνομία δεν επέτρεπε την είσοδο στον χώρο στα διαμαρτυρόμενα άτομα σε αντίθεση με τους εκπροσώπους της εκκλησίας που έμπαιναν ανενόχλητοι. Μέσα στην αίθουσα οι 8 ενάγοντες ήρθαν αντιμέτωποι με το ομοφοβικό παραλήρημα από τους συνήγορους υπεράσπισης του κατηγορούμενου, όπου αξίζει να σημειωθεί ότι στο ίδιο έδρανο παρευρισκόταν και ο Μ. Αρβανίτης, πρώην βουλευτής της Χρυσής Αυγής, με εκφράσεις όπως:
• «Αν σας πω δεσποινίς μου θα θιχτείτε;»
• «Το ότι βγήκατε χέρι χέρι με το σύντροφό σας δε σημαίνει ότι προκαλείτε;»
• «Αισθάνεστε φυσιολογικός;»
• «Ο Φρόιντ λέει ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι διεστραμμένοι.»
Στα ίδια πλαίσια κινήθηκε και η «απολογία» του μητροπολίτη ο οποίος δήλωσε ότι ήταν επιεικής απέναντι στα άτομα της κοινότητας και δε δίστασε να μοιραστεί με το ακροατήριο τις δολοφονικές του φαντασιώσεις λέγοντας: «Αν είχα όπλο και με άφηνε ο νόμος θα το χρησιμοποιούσα να ξεμπερδεύουμε». Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Αμβρόσιος δε δικάστηκε βάσει του κατηγορητηρίου, αλλά μετά και τις σαφείς πια απειλές που εξαπέλυσε εντός του δικαστηρίου και οι οποίες δεν κρίθηκαν ούτε καν επιλήψιμες, δικάστηκε βάσει του κύρους της θέσης εξουσίας που φέρει, η οποία φάνηκε να είναι αρκετή για την εισαγγελέα και την δικαστή της υπόθεσης, ώστε να κριθεί αθώος όλων των κατηγοριών, με την απόφαση να μοιάζει απροσχημάτιστα ειλημμένη, δίχως καν να υπάρξει δικαιολόγησή της.
Σε μία κοινωνία όπου φασιστικές συμπεριφορές κερδίζουν ολοένα και περισσότερο έδαφος, Αμβρόσιοι και Αμβρόσιες χειροκροτούνται σε αίθουσες δικαστηρίων και η δικαστική εξουσία δικαιολογεί και παίρνει απροκάλυπτα στάση υπέρ τους, δεν μπορούμε παρά να συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων κάθε καταπιεζόμενης ομάδας και να αντιστεκόμαστε σθεναρά κάθε φορά που αυτά καταπατούνται.
Η λειτουργία της δικαστικής εξουσίας είναι γνωστή και επομένως δεν προσδοκούσαμε να επέλθει δικαιοσύνη μέσω αυτής, ειδικότερα στην περίπτωση του Αμβρόσιου, ενός φασίστα που κατέχει εξουσία λόγω του εκκλησιαστικού του αξιώματος. Κατά την διάρκεια της δίκης η αστυνομία δεν επέτρεπε την είσοδο στον χώρο στα διαμαρτυρόμενα άτομα σε αντίθεση με τους εκπροσώπους της εκκλησίας που έμπαιναν ανενόχλητοι. Μέσα στην αίθουσα οι 8 ενάγοντες ήρθαν αντιμέτωποι με το ομοφοβικό παραλήρημα από τους συνήγορους υπεράσπισης του κατηγορούμενου, όπου αξίζει να σημειωθεί ότι στο ίδιο έδρανο παρευρισκόταν και ο Μ. Αρβανίτης, πρώην βουλευτής της Χρυσής Αυγής, με εκφράσεις όπως:
• «Αν σας πω δεσποινίς μου θα θιχτείτε;»
• «Το ότι βγήκατε χέρι χέρι με το σύντροφό σας δε σημαίνει ότι προκαλείτε;»
• «Αισθάνεστε φυσιολογικός;»
• «Ο Φρόιντ λέει ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι διεστραμμένοι.»
Στα ίδια πλαίσια κινήθηκε και η «απολογία» του μητροπολίτη ο οποίος δήλωσε ότι ήταν επιεικής απέναντι στα άτομα της κοινότητας και δε δίστασε να μοιραστεί με το ακροατήριο τις δολοφονικές του φαντασιώσεις λέγοντας: «Αν είχα όπλο και με άφηνε ο νόμος θα το χρησιμοποιούσα να ξεμπερδεύουμε». Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Αμβρόσιος δε δικάστηκε βάσει του κατηγορητηρίου, αλλά μετά και τις σαφείς πια απειλές που εξαπέλυσε εντός του δικαστηρίου και οι οποίες δεν κρίθηκαν ούτε καν επιλήψιμες, δικάστηκε βάσει του κύρους της θέσης εξουσίας που φέρει, η οποία φάνηκε να είναι αρκετή για την εισαγγελέα και την δικαστή της υπόθεσης, ώστε να κριθεί αθώος όλων των κατηγοριών, με την απόφαση να μοιάζει απροσχημάτιστα ειλημμένη, δίχως καν να υπάρξει δικαιολόγησή της.
Σε μία κοινωνία όπου φασιστικές συμπεριφορές κερδίζουν ολοένα και περισσότερο έδαφος, Αμβρόσιοι και Αμβρόσιες χειροκροτούνται σε αίθουσες δικαστηρίων και η δικαστική εξουσία δικαιολογεί και παίρνει απροκάλυπτα στάση υπέρ τους, δεν μπορούμε παρά να συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων κάθε καταπιεζόμενης ομάδας και να αντιστεκόμαστε σθεναρά κάθε φορά που αυτά καταπατούνται.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου